8 مارس میراث بزرگ زنان

مقدمه

در شهر کوپنهاگن اولین گنگره بین المللی سازمانهای سوسیال مدنی در سال 1910 با امادگی 100

تن از زنانی که سه تن از انها اعضا مجلس در کشور فنلاند انتخاب شده بودن تشکیل شد در میان انها زنی المانی به نام کلارا ژنکیت بیشنهاد کرد که روزی از سال را برای یادمان زنان کارگری که در کارخانه های پارچه بافی در امریکا در 8 مارس 1875 قیام کرده بودن اختصاص داده شود که در جریان ان زنان کار خانه پارچه بافی در شهر نیویورک اعتراض کردند . که برای اولین بار در سال 1911 در اتریش ،المان ،سوئیس ،دانمارک این روز را روز جهانی زن نام نهادن .

8 مارس در ایران

رژیم حمهوری اسلامی از همبستگی و همفکری زنان خاطره خوبی ندارد زیرا این اتحاد برای سلطنت واقتدارشان یک تهدید بالقوه محسوب می شود. بارها شاهد بوده ایم که نیروهای انتظامی به گروه های برگزار کننده مراسم 8 مارس یورش برده انان را مورد ضرب شتم قرار داده حتی زندانی کرده وشکنجه داده اند . نکته قابل توجه این است که مراسم بزرگداشت 8 مارس در جمهوری اسلامی اجازه برگزاری ندارند چنانچه این روز به عنوان روز مادر ولادت دختر پیامبر فاطمه نامگذاری شده و اگر هم مراسمی هم ترتیب داده شود به این بهانه خواهد بود این در حالی است که بیش از نیمی از جمعیت کشور را زنان تشکیل می دهند اما از کوچکترین حق حقوقی طبیعی زنان نیز خبری نیست .

از سوی جمهوری اسلامی افراد و سازمانهای دست نشان دهنده انان این حقوق روزانه به هزار شکل و شیوه پایمل میگردد و هوهیت ازادی خواهی و مطالبات انان سرکوب شده و تحت فشار شدید نظالم هستند.

نظام جمهوری اسلامی که در را بروی هر گونه تغییر در خود بسته است به جز حجاب اجباری ،اعدام ،سنگسار ،خشونت ، تجاوز،بیکاری ،فقر ، اعتیاد ، زندان و شکنجه چیزی دیگر نبود از سوی از قداست مادر و مادریشان دم می زند و از طرف دیگه ناروا ترین اعمال را بر علیه همین مادر اعمال می کند.

زن بودن درجمهوری اسلامی با حبس شدن پشت چادرها سیاه درهای اهنی و دیوارهای چندین متری انقدر سخت شده که برای گام برداشنی جزیی بسیار سخت است . هنگامی که به مدرسه می رفتم هیچگاه در درس تاریخ زنی شجاع ، فداکار ،یا امپراتوری وجود نداشت همه قهرمانان کتابها یمان مردانه بودن کورش کبیر ،صدرالعظم ها ، پسر شجاع ،دهقان فداکار ، حسین فهمیده …… در حالی که حقیقت چیزی دیگری بود . زنان در بیشتر قیام های مردمی به ویژه انقلاب پیشاهنگ مبارزات بودن واین است جواب دستمز انها   ….. در سر زمین من زن بودن به جرم هرزگی به دار اویخته می شود .

زنان ایرانی داستانهای و قهرمانی بسیاری افریده اند اما اکنون تنها در شعر فروغ میتوان سایه اش را دید و سکوت کرد در جمهوری اسلامی زن نباید حق دفاع داشته باشد و گرنه به سرنوشت ریحانه و شلر و هزاران مانند انها دچار خواهند شد . در جمهوری اسلامی زن حق ندار به ورزشگاه برود و گرنه حزب خدایی ایران جناب خامنه ای ورزشگاه را به خاک خون خواهند کشاند .این ها کی هستند که این همه گستاخانه نامه های تحقیر امیز بر دیوارها می زنند بله اینها همان داعشی های هستند که هر روز فتوای علیه زنان می دهند .اینها همانی هستند که مانند گرگان گرسنه در کمین نشسته تا هر روز روح زنی را با اسید انتقام کینه بسوزاند زن بودن در جمهوری اسلامی یعنی بی دفاع بودن .

امید رمضانی

همان گونه که تاریخ را ورق میزنیم هیج ردی از زنان نمی بینیم امروز هم صرفا شاهد شنیدن و یا دیدن خبر خودکشی ، به قتل رسیدن دختران در دانشگاها ، اجرای اسید پاشی در خیابانها ، تجاوز به زنان توسط ماموران پلیس و اعمال خشونت های خانگی به زنان هستیم از سوی جمهوری اسلامی با تبلیغات گسترده ای به اصطلاح جهت ارتقا و بقا خانواده زنان را در خانه حبس می کنند و تمام درها را بروی انان می بندد . بنا بر وصیت خمینی با توسعه بسیج مردمی تمام عرصه های اجتماعی ،سیاسی ، فرهنگی را به روی زنان مسدود کرده و با جذب زنان در نهادهای بسیج می خواهد به همه چیز سرپوش بگذارند سوالی که اینجا پیش روما بدون مخاطب پاسخ مانده این است اگر واقعا زنان برای دولت اهمیت دارند و باید در همه عرصه ها حضور داشته باشند چرا اولویت همیشه فقط بسیج سازی زنان اختصاص دارد ؟

در حاکمیت ولایت فقیه که 38 سال از ان میگذرد سرشار از زندانی کردن ،شکنجه ، تحقیر تجاوز ، اعدام ،قتل اسید پاشی،   تجاوز از طرف عناصر اطلاعاتی و سپاه پاسدارن ، تجاوز گروهی به زنان   اکنون به حد نهایت خود  رسیده است   که رکورد زن ستیزی و ضد ازادی زنان را در تاریخ ثیت کرده است علی رغم اینکه سازمانهای بین الملی حقوق بشر دم از دفاع حقوق زنان میزنند اما هر ساله به جای بهبود وضعیت اسفبار زنان شاهد وخیم تر شدن ان هستیم .اری 8 مارس در جمهوری اسلامی چنین برگذ ار می شود .روزت مبارک زن ایرانی

با تشکر

امید رمضانی

http://www.yarsanmedia.org/ku/?p=3991